Üzgünüz: Yavrunuz turp çıktı hanımefendi!
Annelerin en büyük dehşetidir. Tabibin biri alacak sizi karşısına “yavrunuz şu rahatsızlıktan muzdarip” diyecek.. Ya da çocuğunuz, Berkun Oya’nın şahane sineması “Kuvvetli Bir Alkış”ta olduğu üzere ana rahmine dönmeye çalışacak..
“YAVRU VATAN” da bende daima bu türlü bir his uyandırır.
Annesinin kuzusu mu yoksa kurbanı mı, muhakkak değildir ya!
O yavru bir çeşit proje olarak yetiştirildiği için bir türlü büyüyemez ya!
TRT’ye girdiğimde Kıbrıs Harekatı şimdi yeni bitmişti.
İlk gidişim 1976 yılındaydı. Lefkoşa’da kaldığım Saray Otel’in terasında hala kum torbaları ve kurşun izleri duruyordu. TRT muhabiri olduğum için girebildiğim (bir müddettir açık) Kapalı Maraş’ta, milyon dolarlık otellerin kırık camlarından ipek, goblen perdeler süzülüyordu.
Savaş ganimeti sayılan porselen tabak grupları, gümüş çatallar bıçaklar çoktan Türkiye yolundaydı.
Her şey şaşırtan, hatta şok ediciydi.
Mesela, üzerindeki ceket biraz dar görünen adama “rahmetli de zayıfmış” diye takılıyorlardı. Ölen Rum kastedilerek!!
Daha sonra 2000’lerde, Ada’ya adeta çöken AKP ve FETÖ paydaşlığı yıllarında birkaç sefer daha gittim.
Gezilerime eşlik eden Kıbrıslı dostlar artık diğer şeylere dikkat çekiyordu.
Mesela, kimse gitmediği halde Ankara’nın dünya para döküp yaptırdığı mescitlere.. Girne’nin en hoş yerlerindeki Cemaat okullarına.. Yanı sıra, sayıları pıtrak üzere artmış kumarhanelere..
Her köşede, her inşaatta Ankara’daki abinin elleri hissediliyordu.
Ve giderek Ada’ya, o kendine has hoş habitat yerine AKP estetiği, kültürü sinmeye başlamıştı.
O kadar ki, Türkiye’nin kendilerini nasıl bir kıyımdan kurtardığını unutma noktasına gelmişlerdi. Kaç kere şahit oldum.
Şimdi Kıbrıs yeniden Türkiye temaslı savlarla çalkalanıyor. İki açıdan.
1) Dostumuz -yavrumuz değilse bile- karındaşımız Türki Cumhuriyetler gol attı. Uzun yıllar boyunca KKTC’yi tanımayan Özbekistan, Kazakistan ve Türkmenistan; bizim GÜNEY KIBRIS dediğimiz, AB’nin sözüyle KIBRIS CUMHURİYETİ’ne büyükelçi atadı. Abdülhamit’in rekor toprak kaybından sonra, Erdoğan’ın “DOST KAYBI” da bir rekora imza atmıştı.
2) O sırada bizim KKTC’deki büyükelçimiz Ankara’ya çağırıldı. Yani vazifeden alındı. Hayır, üstteki gelişmeyle ilgisi yok. Geri çağırılma nedeni iki yıl evvel öldürülen Halil Falyalı’nın kasetleri. “Nasıl yani” diyeceksiniz.. Şöyle:
Falyalı Ada’nın en en varlıklı isimlerinden biriydi. Oteller, kumarhaneler, limanlar.. Ve Avrupa’da yakalanma kararıyla arandığı uyuşturucu ticareti!
Asıl kıymetli argüman ise, şu yakınlarda patladı: Falyalı’nın elinde şantaj ya da kendisini korumak için bulundurduğu, Türkiye’nin çok değerli isimlerine dair 45 görüntü.
Kıbrıs gazeteleri mevzuyu günlerce manşetten gördü. 45 görüntüden 40’nın MİT’in elinde olduğunu, lakin 5’inin nerede ve kimde olduğunun bilinmediğini yazdı.
İddiaları en ayrıntılı biçimde aktaran Bugün Kıbrıs müellifi Ayşemden Akın şunları kaleme aldı mesela:
“Yolsuzluk, rüşvet, infazlar ve kayıp görüntülerle örülü bir karanlık tablo. Halil Falyalı suikastının akabinde arkasında kalan miras, yalnızca para değil; bir mafya imparatorluğu, bir istihbarat savaşının izleri ve devletin en derin katmanlarına sızmış bir tertip. Bu nizam hala işliyor.”
Adını kendilerinin bile bilmediği kapalı şahitleri yazmaya doyamayanlar, uzun mühlet topa girmedi.
Ama ne vakit ki Özgür Özel mevzuyu Meclis küme konuşmasıyla kamuoyu gündemine taşıdı, turbun büyüğünden haberdar olduk.
Dahası, skandalın kahramanları hakkında bilgi sahibi olunca hayretlere garkolduk!
Özel şöyle özetledi durumu:
“ Erdoğan’a sormuştum. KKTC Büyükelçisi, Yasin Ekrem Serim’in organize suç örgütü lideri Halil Falyalı ile bağını. Sustu. Hiçbir şey söylemedi. Hala susuyor. Kim bu Ekrem Serim? Erdoğan’ın İBB Başkanlığı periyodundan beri yanındaki kasası, Maksut Serim. Başbakan olduğundan beri ve Cumhurbaşkanlığında örtülü ödeneği yöneten kişi. Oğlu Dışişleri Bakan yardımcısı oldu, sonra da Kıbrıs’a Büyükelçi oldu. Sonra o söylediğim gün, apar topar büyükelçilik misyonundan alındı. Erdoğan cevap vermiyor fakat 2014-2021 yılları ortasında Halil Falyalı’nın finans müdürü Cemil Önal teker teker her şeyi anlattı. (…) Bu işin içinde siyasetçilerin, bir evvelki başbakanın, şimdiki bakanın çocukları var. Bu işin içinde 45 tane kayıt var, bunların 40’ının ele geçirilmişliği, beşinin ortada durmuşluğu var. Bunun içinde Dışişleri Bakan Yardımcısıyken ve Büyükelçiyken İngiltere’deki hesaba gidip gelen büyük büyük paralar var. Bu işin içinde hem yüzen gemiler, yakalanan gemiler var, farklı. Lakin Kıbrıs’ta bütün hepsi döküldü ortaya. İnanılmaz ortaya dökülen hani ‘turpun büyüğü’ diyor ya, bu türlü neredeyse Kıbrıs kadar turp var.”
Başta Kıbrıs.. Son günlerde hudutlu da olsa Türkiye..
Gazeteciler yeniden kelle koltukta.. Argümanların üzerine gidiyor.
Gittikleri her yerde de “ay ne enteresan!” iki isim karşımız çıkıyor: Binali Bey’in casino sever oğlu Erkam ve gündemin beğenilen adamının oğlu Halit Fidan.
Sizin de aklınıza, 17-25 Aralık sürecinde, Bahçeli’nin de cesaretlendirmesiyle (!) konuştuğumuz “BAKAN OĞULLARI” geldi mi:
“Dönemin İçişleri Bakanı Muammer Güler’in oğlu Barış Güler, dönemin Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan’ın oğlu Kaan Çağlayan, devrin Çevre ve Şehircilik Bakanı Erdoğan Bayraktar’ın oğlu Oğuz Bayraktar..”
İçişleri Bakanlığı üzere, her türlü lekeden azade olması gereken birinin oğlunun konutunda kasalar, para sayma makinaları bulunduğunu da hatırladınız mı?
O günlerde belge “CEMAAT KUMPASI” diye kapatıldı.
Bakalım bu defa bunu yapabilecekler mi?
Korku duvarını yıkan Özgür Özel..
Ya da son günlerde verdiği “mesajları” çözmeye çalıştığımız Bahçeli..
Buna müsaade verecek mi!!
Sahi nerede şu 5 KAYIP KASET?
Peker’e sorsak bilir mi???
