İnsanlık sınırı ihlali

Sınırlarımızı korumak, askerimizin vazifesi.

Hele hele kafileler halinde Afgan’ın, Pakistanlının, Bangladeşlinin geçirildiği doğu hudutlarımızda kaçaklara ve kaçakçılara göz açtırmamaları gerekir.

Ancak vatanımızın hudutlarını korurken insanlık hudutlarını ihlal edemeyiz.

Suç işleyerek cürüm önlenemez.

O halde güvenlik güçlerimizin eli silahlı kaçakçılardan ne farkı kalır?

Türkiye-İran hududundaki Van’ın Özalp ilçesine bağlı Dönerdere köyünde 28 Aralık 2024 gecesi yaşananlar, “Kim daha kanunsuz? Kaçakçılar mı, kaçakçılarla çaba eden askerler mi?” sorusunu akla getiriyor.

Kaçakçılara yardım ediyorlardı

6 Ocak’ta, bu köşede kıssalarını yazmıştım.

Seyithan Durdu, 34 yaşındaydı.

Dört çocuk babası.

Hayvancılıkla geçiniyordu.

Ve vakit zaman İran’dan Türkiye’ye yasadışı yollardan kaçak göçmen getiren şebekelere yardım edip para kazanıyordu.

Fakat cezası, yargısız infaz mı olmalıydı?

Seyithan, kardeşi Zübeyt ve 15 yaşındaki yeğeni Ş.D., o akşam Aşağı Tulgalı Mahallesi’nde kaçak göçmenleri devralıp Dönerdere’de şebekeye teslim etti.

Saat 4 sularında kaçaklar minibüse bindirilip yola çıkarılırken; Durdular atlarla Bakışık köyüne hakikat ilerledi.

Sıkıp gittiler

Tam bu sırada Özalp 2. Hudut Taburu 3. Hudut Bölüğü Tulgalı Hudut Karakolu’nda Kol Kumandanı olarak vazife yapan Üsteğmen Y.A. ile beraberindeki Üsteğmen M.Ç. ve Uzman Onbaşı S.G., devriyeye çıkmıştı.

Kaçakları ve Durduları takibe aldılar.

İddiaya nazaran, dur ihtarında bulunmadan Durduların gerisinden ateş ettiler.

Ş.D., anlatıyor:

“Biz dere tarafına giderken, bir araç bize hakikat geliyordu. Yerde buz vardı. Ben ve Seyithan kayıp düştük. Cet bindik. Kanalı geçtik. Hala araç takip ediyordu. Sürücünün yanındaki iki kişi tüfekle iki el ateş etti. Birinci mermi Seyithan’a isabet etti. İkinci mermi boşa gitti. Seyithan attan düştü. Yanına gittim. Araçtan iki kişi indi. Yanımıza geldiler, ‘Ne oldu?’ diye sordular. ‘Mermi sıktınız’ diye bağırdım. ‘Biz değiliz’ dediler. İkisi aracı evvel önden, sonra arttan itip araca binip ilerlediler. Üzerlerinde asker elbiseler ve yeşil şapkalar vardı.”

Durdu’yu sırtından vuran askerler, yaralıya yardım etmeden, olayı Özalp İlçe Jandarma Komutanlığı ile 112’ye bildirmeden çekip gitti.

Ş.D., telefon açıp amcalarını ve kuzenlerini çağırdı.

Atlar kaçtığı için Durdu’yu battaniyeye sarıp el feneri ışığında sürükleyerek, yola gerçek götürdüler. Battaniye yırtıldı. At bulup Durdu’yu bindiler. Yola çıkınca araca bindirdiler. Lakin gayretleri, genç adamı yaşatmaya yetmedi.

İki askerin tabirleri çelişiyor

Askerler teslim olmadı.

Önce Durdu’nun yeğenleri sorumlu tutuldu.

Dördüncü gün, 1 Ocak 2025’te, üç asker gözaltına alındı.

Ateş eden, grubun kumandanı Üsteğmen Y.A. idi.

Y.A., 28 Aralık 2024’teki sözünde, Dönerdere’ye gitmediklerini, kaçakçıları görmediklerini sav etmişti.

“100 metre kadar önümüzdeydiler. Durmaları için iki el havaya atış yaptım. M.Ç. üsteğmenle göçmenlerin yanına gittik. 14 göçmeni karakola gönderdik. Yanlarında atlı görmedim.”

Y.A.’ya birinci ve ikinci tabirlerinin çeliştiği soruldu.

“Olay anında korktum” dedi.

Üsteğmen M.Ç. ise üç atlıyı takip ettiklerini ve Y.A.’nın onlara ateş ettiğini belirterek, şunları söyledi:

“Sağ geride oturan Y.A., camı indirdi, ‘Durun, kaçmayın’ diye bağırdı. Atlılar durmayınca beş-altı el havaya ateş etti. Bu esnada araç peşlerinden gidiyordu. Dere yatağı üzere bir yerde ön teker battı. Araç gidemeyince Y.A. ve ben indik. Sürücü hareket yaparak, aracı çıkardı. Sisli olduğu için atlı görmedik. Ses de duymadık. Hava koşullarından ötürü sorumluluk alanımızın dışına çıkıp çıkmadığımızı tespit edemedik.”

M.Ç.’nin olay sabahı Y.A.’ya “Sakin” diye bildiri attığı, pozisyon bilgilerini sildiği ortaya çıktı. M.Ç., panik yaptığı için bildiklerini anlatmadığını ileri sürdü.

Y.A., tutuklandı.

Çekirdeğini kana bulayıp bıraktılar

Y.A.’ya Van 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı.

İddianameye nazaran olay yerinde iki kovan, bir mermi çekirdeği bulundu.

Van Jandarma ve Erzurum Bölge Kriminal Polis laboratuvarlarının iki başka raporunda kovanların Y.A.’nın silahından çıktığı saptandı. Fakat mermi çekirdeği ne Y.A.’nın ne de başka iki askerin silahına aitti.

Bu bir…

İkincisi; çekirdekte Seyithan Durdu’nun kanı vardı.

Halbuki olay yerindeki hiçbir numunede kana rastlanılmamıştı.

Üç…

Çekirdek deforme olmamıştı.

Oysa otopsi tutanağına nazaran Durdu’yu öldüren çekirdek omurgayı parçaladığı için çok sayıda metalik kesim bırakarak bedenden çıkmıştı. Hasebiyle deforme olmuş olmalıydı. Mevte sebebiyet veren çekirdek, bu değildi yani.

Demek oluyor ki…

Öldürücü kurşunun diğeri tarafından sıkıldığını düşündürmek için mermi çekirdeği Durdu’nun kanına bulanıp olay yerine bırakılmıştı.

Neyse ki savcılık bu kumpası gördü ve yutmadı!

Ancak çekirdeği kimin bıraktığı belirsiz…

Avukat Özal Bedir, kimi şahitlere nazaran, otopsi sürecine katılan askerlerin kan örneği alıp mermi çekirdeğine sürmüş olabileceğini sav ediyor.

Eğer öyleyse müthiş bir kabahat bu!

Tahrik altında öldürme

Diğer yandan, Durdu’nun vurulduğu yer, askeri yasak bölgenin dışında kalıyor. Askerlerin kaçakları takip etmeyerek, jandarmaya yahut polise bildirmesi gerekirdi. Misyon alanı dışına çıkan askerler kimseye haber vermediler.

Ne kaçakçıları takip ederken…

Ne de Durdu’yu vurduktan sonra!

Kaçakçılarda tüfek olduğu savı yanlışsız kabul edilerek Y.A.’ya haksız tahrik altında mümkün kastla öldürme argümanıyla dava açıldı. Y.A.’ya 12 yıldan 18 yıla kadar mahpus cezası isteniyor.

İlk durumda 21 Mayıs’ta görülecek.