Bülent Eczacıbaşı Vehbi Koç’un kendisinden ne istediğini açıkladı
Türkiye’nin önde gelen iş adamlarından olan Bülent Eczacıbaşı, yeni çıkan “Biraz Daha Düşünce” kitabıyla ilgili konuşurken çarpıcı tabirler kullandı.
Ekonomim’den Gila Benmayor’un sorularını yanıtlayan Eczacıbaşı’nın röportajından öne çıkan kısımlar şöyle:
– Kitabın gayesi iş ömründe edindiğim tecrübelerden esinlenen birtakım görüşlerimi ve bu ömürden manalı bulduğum birtakım anıları ilgi duyabilecek bireylerle paylaşmak. İlgi duyabilecek olanlar ortasında başta iş insanlarının geleceğini düşünüyorum. Öncelikle de genç iş beşerlerine ulaşabilmeyi amaçlıyorum.
– Daima not alarak çalıştığımı söyleyebilirim. Her toplantıda not almam arkadaşlarım ortasında bile latife mevzusudur. Merhum Vehbi Koç, birlikte katıldığımız toplantıların sonunda “şu yazdığın notların kopyasını bana da gönder” kaygısı. İş ömrümün başından beri bir anı defteri tutmamış olmaktan pişmanlık duyarım. Lakin ilgimi çeken olayları, hoşuma giden sözleri, beni güldüren latifeleri, öğretici bulduğum anekdotları öğrencilik yıllarımdan beri kesinlikle not ederim. Okuduğum kitaplardan da notlar çıkarırım, altını çizdiğim kısımları bir ortaya toplarım. Bu halde birikmiş olan notlarım kim bilir kaç yüz sayfayı bulur.
– Her işverenin kimi özel merakları, aklını taktığı şeyler vardır. Örneğin babam Nejat Eczacıbaşı tasarruf konusunda herkese örnek olmak isterdi; ofislerde boşuna yanan ışıkları söndürür, çay bardağı yanında iki küp şekerle getirilirse geri gönderirdi. Bir defasında kendisine, “stoklar ve alacaklar şişerken boşuna yanan ışıklar ve çöpe atılan küp şekerlerle uğraşmanın bir takıntı olarak yorumlanabileceğini” uygun bir lisanla söylemek istemiştim. “Stokların, alacakların hesabı bütçe denetim sisteminde sorulur.
– Küçük üzere görünen israflarla kimse uğraşmaz” demişti. Benim de kesinlikle birinci bakışta tuhaf gözüken takıntılarım vardır, hatta tahminen de bunların kimilerinin farkında değilimdir, lakin çalışma arkadaşlarım bunları ortalarında konuşuyorlardır ve bunların latifesini da yapıyorlardır. Örneğin “Bülent Bey Türkçe konuşulurken ortaya İngilizce sözlerin karıştırılmasından hoşlanmaz” söylentisi benim aklımdaki gayesi aşarak çok ileriye gitti.
– Güzel bir muharrir kadar yazı yazabilmeyi, düzgün bir fotoğrafçı kadar fotoğraf çekebilmeyi çok isterim. Her şeyden evvel iş insanıyım ve iş insanı olarak tanınmayı istek ederim. Bunun yanında bana müellif, fotoğrafçı denmesi beni rahatsız etmez. Lakin koleksiyoner ve filantropist sözcükleri bana bazen farklı manalar tabir ettiği için birinci derecede bu formda anılmayı pek sevmiyorum.
