Sol, ‘fesih’ meselesine nasıl bakıyor?

MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin başlattığı yeni süreç, terör örgütü PKK’nın fesih kararının duyurmasıyla yeni bir kademeye geçti.

PKK’dan gelen bu kararın akabinde Türkiye sol hareketinden yapılan değerlendirmelerde, silahların bırakılmasın değerine vurgu yapıldı. Anayasa değişikliği tartışmalarına ve iktidarın süreçten hedeflediklerine dair ikazlarda bulunulurken, Türk ve Kürt işçilerinin ortak gayretine işaret edildi.

“DEMOKRASİYİ İÇERMEYEN BİR BARIŞ MÜMKÜN OLAMAZ”

SOL Parti Merkez Yürütme Şurası Üyesi Alper Taş, fesih kararına dair yaptığı değerlendirmede, “Silahların susmasına ve Kürt meselesinin demokratik tahliline evet! Tek adamcı Başkanlık rejimine ve ‘İslam birliği’ ‘Türk-Kürt ittifak’ temelinde bölgesel yayılmacı emellere hayır!” sözlerini kullandı.

Sosyal medya hesabından paylaşım yapan Taş şunları yazdı:

“PKK’nin silah bırakması ve fesih kararı geç kalınmış bir karardır.

İktidar ve PKK’yi bu noktaya getiren gelişmeleri, art planı ve bunların yaratacağı sonuçları tartışmak elbette değerli ve gereklidir.

Ama art plan ne olursa olsun,
ne tıp hesaplar kitaplar yapılırsa yapılsın, bütün bu süreçlerden bağımsız olarak silahların susması, şiddetin devre dışı bırakılması yeterlidir, olumludur.

PKK’nin silah bırakması ve feshi kadim bir sorun olan Kürt meselesinin tahlili manasına gelmemektedir.

Türkiye’nin demokratikleştirilmesi sıkıntısının değerli bir parçası
olan Kürt probleminin ülke bütünlüğü içinde, bir ortada hayat temelinde demokratik tahlili mümkün ve gereklidir.

Kürt siyaseti ile barış adımları atan siyasi iktidar birebir vakit diliminde siyasal ve toplumsal muhalefete savaş ilan etmiştir.

Faşizm inşa edilirken, tek adam rejimi etrafında sivil bir diktatörlük örülürken gerçek bir barış sağlanamaz.

Demokrasiyi içermeyen bir barış mümkün olamaz.

‘Terörsüz Türkiye’ diyen iktidarın Demokratik Türkiye diye bir ufku ve zihniyeti yoktur.

Bugün siyasi iklimi terörize eden siyasi iktidarın baskı,
zor ve yasaklara dayanan politikalarıdır.

İktidar Öcalan üzerinden Kürtleri yanına alarak, muhalefet bloğunu parçalayarak, yeni bir Anayasa ile tek adam rejimini geri dönüşsüz bir biçimde kalıcı kılmayı amaçlamaktadır.

Tek adam rejiminde demokrasi ve barış olmaz.

Ve tekrar iktidar Öcalan üzerinden ABD ve İsrail’in dizayn ettiği ‘ yeni Ortadoğu’da’ Kürt dinamiğini yanına alarak emperyal bir güç olma hevesindedir.

Dış siyasette yayılmacı emellere dayanılarak barış sağlanamaz.

Silahların susmasına ve Kürt meselesinin demokratik tahliline evet!

Tek adamcı Başkanlık rejimine ve ‘İslam birliği’ ‘Türk-Kürt ittifakı’ temelinde bölgesel yayılmacı emellere hayır!”

“LOZANI TARTIŞMAYA AÇMAK ÜLKEYİ TARTIŞMAYA AÇMAK DEMEKTİR”

TKP Danışma Kurulu üyeliği yapan Siyaset Bilimci Fatih Yaşlı ise fesih açıklamasındaki Lozan ve 1924 Anayasası tartışmalarını, “İkisiyle birlikte bu varlık inkâr edilmiştir. Pekala Lozan yalnızca Kürt sıkıntısından mi ibarettir? Elbette ki değildir, Lozan bu ülkenin memleketler arası hukuk açısından kurucu dokümanıdır ve Lozan’ı tartışmaya açmak bu ülkeyi tartışmaya açmak demektir” diye kıymetlendirdi.

Sol hareketin, Türk ve Kürt işçilerin ortak hayatını kurmak için irade koyması gerektiğini belirten Yaşlı, “Bu da lakin hem ‘islam kardeşliği’ palavralarına hem yeni anayasa tuzağına hem de bölgesel emperyalist planlara dahil olma arayışlarına topyekûn karşı çıkmakla kelam konusu olabilir” diye yazdı.

X hesabından fesih kararına ait bir kıymetlendirme paylaşan Yaşlı, şu sözleri kullandı:

“PKK’nin ortaya çıkışında Lozan mutabakatı ve 1924 Anayasası’nın tesiri var mıdır? vardır, zira ulusal mücadele’de ve 1921 Anayasası’nda kürtlerin varlığı kabul edilmişken ikisiyle birlikte bu varlık inkâr edilmiştir.

Peki Lozan yalnızca Kürt probleminden mi ibarettir? Elbette ki değildir, Lozan bu ülkenin memleketler arası hukuk açısından kurucu dokümanıdır ve Lozan’ı tartışmaya açmak bu ülkeyi tartışmaya açmak demektir.

Lozan’ı ve bu ülkenin varlığını tartışmaya açmanın Kürtler de dâhil kimseye bir yararı yoktur; bu yüzden Kürt problemine dair yasal düzenlemeler iç hukuk kapsamında ve Lozan’dan bağımsız yapılmalıdır.

Mesele Lozan-Sevr tartışmalarına sıkıştırılmamalı, ülkenin ve halkın bu ikileme düşmesine itiraz edilmeli, eşit yurttaşlık ve ortak vatanda bir ortada yaşama ana eksen olmalıdır. 100 yıl sonra hala varlığımızı tartışamayız.

Kürt probleminin varlığını inkâr eden yaklaşımlar yürütülen sürece kayıtsız kuralsız takviye vermenin münasebeti olamaz; silahların susması diğer bir şeydir sürecin bu ülkeyi götürebileceği yere itiraz öteki bir şey. İkincisi net bir formda yasal ve haklıdır.

Sürecin ‘ömrü vefa edene kadar’ konseptine evriltilip buradan bir anayasa pazarlığına girişilmesi ihtimali daha şimdiden mahkûm edilmeli, çizgi çok net bir formda buraya çizilmelidir.

Sola düşen vazife değeri kendinden menkul bir ‘barış’ın payandası olmak değil, Türk ve Kürt işçilerinin bu vatanın asli sahipleri olarak bir ortada yaşaması, bu ülkeyi birlikte yönetmesi için güçlü bir irade ortaya koymaktır.

Bu da fakat hem ‘islam kardeşliği’ palavralarına hem yeni anayasa tuzağına hem de bölgesel emperyalist planlara dahil olma arayışlarına topyekûn karşı çıkmakla kelam konusu olabilir.”