Halk açlığa tahammül ediyor. Haksızlığa asla…
Bir haftadır fırtınalı günler yaşıyoruz. İstanbul Belediye Başkanı Cumhurbaşkanı adayı olmaya niyet edince evvel yer yerinden oynadı. Büyük kabahat işlemiş muamelesi yapıldı.
Önce diploması iptal edildi sonra meskenine polis baskını yapıldı, gözaltına alındı. Dört gün nezarethanede tutuldu. Mahkeme çıkarıldı tutuklanarak Silivri’ye yollandı.
Erdoğan İmamoğlu’na yapılanların iktidarla, siyasetle, kendileriyle uzaktan yakından ilgisi olmadığını söylese de halk bu türlü düşünmüyor.
Halk, Cumhurbaşkanı adayı olduğu için başına bunların geldiğine inanıyor. Ne diploması sıkıntı edilecekti ne yolsuzluk teziyle soruşturma açılacaktı ne de tutuklanacaktı.
İmamoğlu ülke problemlerini kaygı etmeseydi, ülkenin daha âlâ yönetilmesi için yollara düşmeseydi, milyonları peşine takmasaydı bunların hiçbiri olmayacaktı…
O halde ortada açık ve net haksızlık var…
Sadece Saraçhane meydanına koşanlar değil, yalnızca Ankara’da, İzmir’de, Rize’de, Malatya’da, Niğde’de Türkiye’nin 73 vilayetinde sokağa dökülenler değil, konutunda oturanlar da gelişmeleri televizyondan takip edenler de haksızlık diyor…
AKP’ye gönül verenler de haksızlık diyor…
Türkiye Gazetesi’nde Cem Küçük AKP’li yetkili isimlerin bile konuşmadığına dikkat çekti. Bu satırlar onun:
“Ülke yıkılıyor neredeyse. Herkes konuşuyor. Biz gazeteciler konuşuyoruz. CHP’liler konuşuyor. Halk bunu konuşuyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan iftar sonrası yaptığı konuşmalarda bu hususa değiniyor. Lakin bir iki isim dışında AK Parti’den çıt yok. (..) Bu kadar sessizlik sahiden anlaşılmaz. Birebir şey diploma sıkıntısında de oldu. Adapsız geçiş konusunda çok net kanıtlar vardı. YÖK raporu ortada. Tüm bunlara karşın AK Parti’den çıt çıkmadı.” (26.03.2025)
AKP yöneticileri, genel lider yardımcıları, milletvekilleri, vilayet ve ilçe liderleri neden sessiz? Neden konuşmuyorlar.
Çünkü yapılanın haksızlık, hukuksuzluk, adaletsizlik olduğunu onlar da biliyor, onlar da görüyor. Konuşacaklar fakat vicdanları müsaade vermiyor…
Siz bakmayın Saray medyasında edilen laflara. TV kanallarına kurulup atıp tutanlara. Onlar memur!..
Ülkede haksızlık demeyen yok gibi…
İstanbul’da toplanan bir milyon kişinin, 73 vilayette sokaklara çıkıp protesto eden milyonların, İmamoğlu adayımızdı diye sandık başına giden 15 milyonun isyanına bir de bu gözle bakın…
Erdoğan’ın ferdî takıntısı nedeniyle (faiz sebep, enflasyon sonuçtur) 2021 yılının aralık ayından beri ekonomik buhranla boğuşuyoruz. Erdoğan’ın ekonomik siyaseti nedeniyle güçlü daha güçlü oldu, fakir daha fakirleşti. Orta sınıf çöktü…
İnsanlar üç yıldır hayat pahalılığı altında eziliyor. Emekli hayatının sonbaharını derin yoksullukla gayret ederek geçiriyor. Bırakın torununa ikram almayı meskenine et, süt, yumurta alamıyor. Birçok ölsek de bu hayattan kurtulsak hissini yaşıyor. Gençler gelecekten umudunu kesti. Çalışanlar vitesi boşa almış, gittiği yere kadar ideolojisiyle gününü geçiriyor. Minimum fiyatlı 19 yüzyıl emekçileri üzere boğaz tokluğuna çalışır hale geldi
Memleket üç yıldır inim inim inliyor fakat milyonlar sokağa dökülmedi… Kızdı, öfkelendi, isyan etti fakat meydanlara çıkmadı… Devasa kalabalıklar ‘yeter artık’ mitingleri yapmadı…
Batı ülkelerinde olsa kıyamet kopardı biz de kopmadı! Beşerler sabretti. Beşerler yansısını içine attı. Korktukları için değil tünelin ucundaki ışığı gördükleri için. O ışık İmamoğlu’ydu…
İktidar gidecek, rejim değişecek bugünler geçecek, külfetler bitecekti. Bu türlü düşündüler…
Ama bel bağladıkları siyasetçiye haksızlık yapılınca dayanamadılar. Zira İmamoğlu’yla birlikte kendilerine de haksızlık yapılmıştı. İmamoğlu’yla birlikte umutları da mahpusa atılmıştı. Haksızlık galip gelmek üzereydi ki toplum patladı. Milyonlar meydanlara çıktı.
Bu sebeple diyorum ki; halk açlığa tahammül ediyor fakat haksızlığa tahammül etmiyor.
