Türkiye ile Pakistan arasındaki anlaşma TBMM’de kabul edildi
TBMM Genel Şurası’nda görüşülen Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Pakistan İslam Cumhuriyeti Hükümeti Ortasında Mahkumların Nakli Muahedesinin Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Teklifi 32 oya karşı 230 oyla kabul edildi.
Teklifin kabul edilmesinin akabinde Meclis Başkanvekili Gülizar Biçer Karaca, 18 Şubat Salı günü saat 15.00’te toplanmak üzere birleşimi kapattı.
Kanun teklifine ait kelam alan CHP Ankara Milletvekili Umut Akdoğan, şöyle konuştu:
“Bu milletlerarası mutabakatta bizden ‘evet’ oyu vermemiz istiyorsunuz fakat Pakistan’la yapılacak bu mutabakata kimi noktalarda itirazımız var. Hükümlü ve talep eden devlet ortasındaki uzlaşmazlıklar nasıl çözülecek? Bu muahede metninde yok. Bir hükümlü var, bir de o hükümlüyü talep eden devlet var fakat ortalarında bir uzlaşmazlık olursa nasıl çözüleceği sorusuna bir karşılık yok. Karar giymiş beşerler taleh eden devlete nakledilecek, bu karar hangi cürüm kategorisinde?
Pakistan’da hala idam cezası var. Milletlerarası af örgütünün raporu ortada. Pakistan bu alanda Afganistan, İran, Malezya üzere ülkelerle birebir ligde. AİHM ve BM İnsan Hakları Komitesi birçok kararında hatalının geri verileceği bu ülkede insan hakları riski mevcut ise geri verme talebinin kabul edilmemesi gerektiğini söylüyor. ‘Bu muahedeyi yapalım da iade etmek zorunda değiliz’ diyerek uygulayıcının insafına rastgele bir noktayı bırakamazsınız. Bu gerçekler ışığında yapılan mutabakatların milletlerarası hukuk ve üniversal bedellerle bağdaşması mümkün değil.”
Kanun teklifine ait kelam alan CHP Ankara Milletvekili Okan Konuralp, Bolu Kartalkaya’daki yangında hayatını kaybeden 78 yurttaşı anarak toplumda yaratılan kutuplaşmaya dair şunları söyledi:
“Gözlerinizi kapayın ve Bolu Kartalkaya’daki yangının tam orta yerinde çocuklarımızın, çocuklarınızın, torunlarınızın, eşlerinizin, canlarınızın, cananlarınızın olduğunu düşünün. Salisesini bile düşündüğümüzde ne kadar ürpertici bir şey değil mi? Tam o yangının ortasında çok dramatik, çok çaresiz hissediyoruz kendimizi değil mi? Bunun düşünü bile kurmak çok ağır geliyor bize değil mi?
Hayat bazen bizi en sevmediklerimizde yan yana düşürür. Örneğin, çocuğumuza bir kan gereksinimi olduğunda “Bir Kürt, bir Türk, bir solcu, bir sağcı, bir MHP’li, bir CHP’li çocuğuma kan vermesin” demeyiz. Bir zelzele olduğunda konutumuzdan bir yardım paketi hazırladığımızda, o sarsıntı yardımının kime ulaşacağını düşünmeyiz. Hayatı tam da bu türlü bir şeydir. Hiç sevmediğimizi düşündüğümüz, hiçbir vakit yan yana gelemeyeceğimizi düşündüğümüz beşerlerle yan yana düşüveririz, bu âlâ bir şeydir. Tek bir sorumluluğunuz olmazsa bile, en ufak bir sorumluluğunuz olmazsa bile hayatını kaybetmiş 36 çocuk için mahcup olmak düzgün bir şeydir, bunun için üzülmek güzel bir şeydir. Hiçbir sorumluluğunuz olmasa bile, orada hayatını kaybeden 78 vatandaşımız için mahcubiyetle misyondan ayrılmak berbat bir şey değildir.
Önemli değildir kimin sorumlu olup olmaması, bazen baş eğmek yeterlidir ancak bundan kendinizi esirgiyorsunuz. Lakin yapmayalım, çocuklar öldü orada ya! Ayırt etmedi, CHP’li, MHP’li, AK Partili, dinsiz, imansız, imanlı, fark etmedi, hiç ayırmadı ya! “Sen sorumlusun” demiyorum, “Bunun tek sorumlusu sensin” demiyorum lakin bir mahcubiyet, yapmıyoruz. Dediğim üzere, hiç sevmediğiniz beşerlerle yan yana düşebileceğimizi ve onların bizim çaresizliğimize bir gün gelip el uzatabileceğini gözümüzün önünden, aklımızdan kaçırmayalım. İstifa edilir, edilmez fakat inanın istifa, istifa etmesi gerekenlere lakin her şeyden evvel bu topluma düzgün gelir. Bu makus bir şey değildir, kendimize hatasızlık bahşetmemek gerekir.”
