6 Şubat’ta Malatya’da evleri yıkılmıştı: Çadır kuracak bir yer versinler bana yeter
23 Nisan’da Silivri açıklarında meydana gelen 6,2 büyüklüğündeki sarsıntının ardından Marmara Denizi kıyısında, hasar gören konutlarında kalmaya çekinen pek çok vatandaş, park alanlarında çadır kurarak ömrünü sürdürmeye başladı. Kimi vatandaşlar mecburî olarak meskenlerine geri dönerken, kimileri ise kurdukları çadırlarda kalmayı sürdürüyor.
Depremin üzerinden altı gün geçmiş olmasına karşın Bahçelievler’de yer alan Kuleli Parkı’nda kimi vatandaşlar hala çadırlarında yaşamaya devam ederken, kimileri da çadırlarını kaldırmalarına karşın günlerini parkta geçirmeye devam ediyor. Hasan Ali Alptekin ve Döne Alptekin çifti de çadır kurarak parkta kalanlar ortasında yer alıyor.
MALATYA’DAKİ MESKENLERİ YIKILMIŞTI
1999 Marmara Depremi’ne Bağcılar’daki konutlarında yakalandıklarını belirten çift, bu zelzelenin akabinde memleketleri Malatya’ya taşındıklarını, fakat 6 Şubat sarsıntılarında Malatya’daki meskenlerinin yıkıldığını tabir etti. Bu gelişmeler üzerine tekrar İstanbul’a dönen çift, şu anda yaşadıkları konuta yerleşti. 23 Nisan’daki Silivri açıklarındaki 6,2 büyüklüğündeki sarsıntının akabinde, yaşadıkları binanın hasarlı olduğu belirlenerek yıkım kararı verildi. Binanın bodrum katındaki konutlarına girmeye cüret edemediklerini söyleyen çift, bu nedenle belediyeye ilişkin parkta çadır kurarak yaşamaya başladıklarını söz etti.
“HER ŞEYİM GİTTİ MALATYA’DA”
74 yaşındaki Hasan Ali Alptekin, yaşadıkları süreci, “Evim gitti, param gitti, eşyam gitti, her bir şeyim gitti Malatya’da. Malatya bitti esasen. Ondan sonra buraya geldik, konut tuttum. Bu sefer, (yıkım kararı alınmasının ardından) “6-7 ay müsaade ettiler, neyse dedim o vakte kadar güzel berbat bir konut bulabilirim. Ondan sonra da buranın sarsıntısı çıkınca, 6 ay oldu artık 1 gün, 1 saat. Benim ne yapmam lazım, nereye gitmem lazım. Fakat belediyeye gelmem lazım” formunda anlattı.
“EKMEK İSTEMİYORUM, AŞ İSTEMİYORUM LAKİN BEN NEREDE KALACAĞIM, NEREYE GİDECEĞİM”
Ancak artık de park vazifelilerinin, kurdukları çadırı kaldırması tarafında ihtarda bulunduğunu söyleyen Alptekin, “Şimdi geldiler, amca sen buradan kalkacan. Nereye gideceğim? Bununla (çadır ile) mescide alır mı adam beni. O vakit birlikte gidelim dedim oraya, hocaya desin ki, bu adam burada yatıp kalkacak. Bana müsaade eder misiniz? Caminin etrafında bir yer varsa versinler, çadırımı götüreyim oraya kurayım. Orada oturayım bir yer bulana kadar. Mecbur bulacağım fakat şu an için hiçbir şey yapamam. Ekmek istemiyorum, aş istemiyorum fakat ben nerede kalacağım, nereye gideceğim. 74 yaşında adamım ben. Bana diyorsanız ki git, yıkılsın altında kal, o vakit benim cenazeyi de bulamazsınız. Bodrumda, nasıl bulacaksınız?” halinde konuştu.
Döne Alptekin ise konutun duvarlarındaki çatlakları göstererek şöyle konuştu:
“NASIL MESKEN TUTACAĞIZ 1 EMEKLİ MAAŞIYLA?”
“Hep çatlak. Kimse de ilgilenmiyor. Bir bayan, 6 ay köye gideceğim, gelene kadar yıkım olur dedi. Kiminin köyü var gidiyor, kiminin yazlığı var gidiyor. Biz de parka çadır kurduk, onu da kaldırtıyorlar artık. Mesken tutacağız, meskenler 18 bin lira. Nasıl tutacağız, 1 emekli maaşı var. Ben 1 maaşı oraya verirsem, ne yiyip ne içeceğiz.”
“ÇADIR KURACAK YER VERSİNLER YETER”
Nereye gideceklerini bilmediklerini söyleyen Hasan Alptekin, kalacak yeni bir konut bulana kadar ki süreç için, “Çadır kuracak bir yer versinler bana kâfi, diğer bir şey istemiyorum kendilerinden” formunda konuştu.
